ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی پلی اتیلن
1-5-3 ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﭘﻠﯽﺍﺗﯿﻠﻦ
ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍی ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰی ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺛﻘﻠﯽ، ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺭوﺵ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺁﺏ ﯾﺎ ﺭوﺵ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﻫﻮﺍ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﻄر ﻟﻮﻟﻪ و ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ و ﻣﺤﺪوﺩﯾﺖﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩو ﺭوﺵ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﯿﺪﺭوﻟﯿﮏ و ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺑﺎ ﺁﺏ ﯾﺎ ﻫﻮﺍ، ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻃﺮﺡ ﺩﺭﺝ ﮔﺮﺩﺩ.
ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺩﺭ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺗﺎ ﻗﻄﺮ 600 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ و ﺩﺭ ﻗﻄﺮﻫﺎی ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﮐﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﻫﻮﺍ ﻋﻤﻠﯽﺗﺮ ﺍﺳﺖ.
ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺁﺏ و ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺗﺸﺮﯾﺢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺧﻄﻮﻁ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﻗﻄﺮﻫﺎی ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻮﺍ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﮐﻨﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩﻩ و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺄﯾﯿﺪ، ﻃﺒﻖ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻓﻨﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ.
1-11-5-3 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺁﺏ (ﺭوﺵ ﺍوﻝ)
ﺍﻟﻒ ) ﻗﻄﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ :
ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺑﺎ ﺁﺏ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺩﺭ ﻗﻄﻌﻪﺍی ﺍﺯ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ وﺍﻗﻊ ﺑﯿﻦ ﺩو ﺁﺩﻡ ﺭو ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍوﻝ ﺧﻂ (ﭘﺎﺋﯿﻦﺗﺮﯾﻦ ﺁﺩﻡﺭو) ﺷﺮوﻉ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻻﯾﻞ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻃﻮﻝ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻃﻮﺭی ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﺩﻡﺭو ﻣﻨﺘﻬﯽ ﮔﺮﺩﺩ، ﺍﻧﺘﻬﺎی ﻗﻄﻌﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﺩﻡﺭوی ﺑﺎﻻﺩﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ، ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻮﻗﺖ، ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎی ﻗﻄﻌﻪ ﻟﻮﻟﻪ، ﯾﮏ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ90 ﺩﺭﺟﻪ ﻃﻮﺭی ﻧﺼﺐ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﻮﺩی ﺁﻥ ﮐﺎﻣﻼً ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻗﺎﺋﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﺭوی ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﻮﺩی ﺍﯾﻦ ﺯﺍﻧﻮﯾﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻄﻌﻪ ﻟﻮﻟﻪﺍی ﻧﺼﺐ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻗﺎﺋﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ و ﺭﻗﻮﻡ ﻟﺒﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺁﻥ ﻻﺍﻗﻞ 1/2 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺭﻗﻮﻡ ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺯﺍﻧﻮﺋﯽ و ﻗﻄﻌﻪ ﻟﻮﻟﻪ، ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻗﻄﺮ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺩوﻡ ﻗﻄﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﻃﻮﻝ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮﺭی ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺁﺩﻡﺭوی ﺑﺎﻻﺩﺳﺖ و ﯾﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﻋﻤﻮﺩی وﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﻻی ﻗﻄﻌﻪ ﻟﻮﻟﻪ، ﺣﺪوﺩ 1/2 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺗﺎﺝ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺁﺩﻡﺭوی ﭘﺎﺋﯿﻦﺩﺳﺖ، ﺍﺯ 6 ﻣﺘﺮ، ﯾﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﺠﺎﺯ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺠﺎوﺯ ﻧﮑﻨﺪ.
ﺏ ) ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ :
ﺏ- 1- وﺭوﺩیﻫﺎی ﺁﺩﻡﺭوی ﺑﺎﻻﺩﺳﺖ و ﺧﺮوﺟﯽﻫﺎی ﺁﺩﻡﺭوی ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺩﺳﺖ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ وﺭوﺩی ﮐﻠﯿﻪ ﺳﻪ ﺭﺍﻫﯽﻫﺎی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺧﺎﻧــﮕﯽ وﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺩﺭﭘﻮﺷﻬﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮﺍی ﺩوﺭﻩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻣﺴﺪوﺩ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺏ- 2- ﺍﻧﺘﻬﺎی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺑﻪ ﺁﻥ، ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻬﺎﺭﺷﺪﻩ و ﺑﺮﺍی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎی ﺁﻥ، ﺩﺭ ﺟﺎی ﺧﻮﺩ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪﻩ و ﺣﺮﮐﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ.
ﺏ- 3- ﻣﻨﺒﻊ ﺁﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻼً ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺷﻠﻨﮓ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺁﺩﻡﺭو ﯾﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﻋﻤﻮﺩی ﺑﺎﻻﺩﺳﺖ، ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ وﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻩ و ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﮐﺮﺩ، ﺗﺎ ﺣﺪی ﮐﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺁﺩﻡﺭو ﯾﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﻋﻤﻮﺩی ﺑﺎﻻﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﺪوﺩ 1/2 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺮﺳﺪ.
ﺏ- 4- ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﭘﺮﮐﺮﺩﻥ ﺁﺏ، ﺑﺎﺯﺩﯾﺪ ﺷﺪﻩ و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ، ﻧﺸﺖ ﺁﺏ ﻣﺸﺎﻫﺪ ﺷﻮﺩ، ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮﺩﻩ و ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺭﻓﻊ ﻧﻘﺺ ﺁﻥ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﯾﺎ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ ﺷﻮﺩ.
ﺏ- 5- ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﺅﯾﺖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺭﺍ ﻣﺠﺪﺩﺍً ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ و ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺣﺪوﺩ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺏ- 6- ﺑﺎ ﺍﺿﺎﻓﻪﮐﺮﺩﻥ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻌﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺭﻗﻮﻡ ﺳﻄﺢ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺁﺩﻡﺭو ﯾﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﻋﻤﻮﺩی ﺑﺎﻻﺩﺳﺖ، 1/2 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻی ﺭﻗﻮﻡ ﺗﺎﺝ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﮕﻬﺪﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ.
ﺏ- 7- ﺩﺭ ﺍﺿﺎﻓﻪﮐﺮﺩﻥ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻇﺮوﻑ ﻣﺪﺭﺝ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ و ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﻃﯽ ﻣﺪﺕ 30 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺩﻗﯿﻘﺎً ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﯿﺮی ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﺿﺎﻓﻪﮐﺮﺩﻥ ﺁﺏ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻓﻮﺍﺻﻞ 10 ﺩﻗﯿﻘﻪﺍی ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺬﯾﺮﺩ.
ﺝ ) ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺭوﺵ ﺍوﻝ
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐــﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺏ ﺍﺿﺎﻓﻪﺷﺪﻩ ﻃﯽ ﻣﺪﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺁﻥ، ﺍﺯ ﯾﮏ ﻫﺰﺍﺭﻡ ﺣﺠﻢ ﺁﺏ ﻟﻮﻟﻪ ﺗﺤﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﺗﻼﻑ ﺍﺯ ﺭﻗﻢ ﺫﮐﺮﺷﺪﻩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ و ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻓﻊ ﻧﻘﺺ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﻨﺪ و ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ و ﺭﻓﻊ ﻧﻘﺺ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺁﺏﺑﻨﺪی، ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺒﻮﻝ وﺍﻗﻊ ﺷﻮﺩ.
2-11-5-3 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺁﺏ (ﺭوﺵ ﺩوﻡ)
ﺩﺭ ﺭوﺵ ﺩوﻡ ﻧﯿﺰ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﯿﺮی ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻣﺪﺕ 30 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺩﺭ ﻓﺸﺎﺭ ﯾﮏ ﺍﻟﯽ 5 ﻣﺘﺮ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﮕﻬﺪﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺳﭙﺲ، ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﺸﺎوﺭ، ﻓﺸﺎﺭ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺧﻂ ﺩﺭ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﯾﮏ ﻣﺘﺮ 0/1) ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ) ﺑﻪ ﻣﺪﺕ 30 ﺩﻗﯿﻘﻪ، و ﺑﺎ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺁﺏ ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻧﺸﺖ ﺁﺏ، ﯾﻌﻨﯽ ﺁﺏ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻃﯽ ﻣﺪﺕ 30 ﺩﻗﯿﻘﻪ، ﻃﺒﻖ ﺍﯾﻦ ﺭوﺵ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ 0/15 ﻟﯿﺘﺮ ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺳﻄﺢ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ﺗﺠﺎوﺯ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺁﺩﻡﺭوﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ، ﺍﯾﻦ ﺭﻗﻢ ﺑﻪ 0/20 ﻟﯿﺘﺮ ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺳﻄﺢ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
3 ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺑﺎ ﻫﻮﺍی ﻓﺸﺮﺩﻩ
ﺍﻟﻒ ) ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ :
ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ ﺑﺮﺍی ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺛﻘﻠﯽ، ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ وﺳﺎﯾﻞ و ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﺪ. ﺍﯾﻦ وﺳﺎﯾﻞ و ﺗﺠﻬﯿﺰﺍﺕ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ :
– ﺗﻮﭘﯽ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺩو ﻃﺮﻑ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺴﺪوﺩ ﮐﺮﺩﻩ و ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ.
– ﻟﻮﻟﻪ ﺩو ﺷﺎﺧﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ (U) ﺍﺯ ﺷﯿﺸﻪ ﯾﺎ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﺷﻔﺎﻑ ﮐﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﺁﻥ ﻻﺍﻗﻞ 50 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ و ﺳﺮ ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﺁﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻩ و ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﯾﮏ ﺳﻪﺭﺍﻫﯽ و ﺷﻠﻨﮓ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﻫﻮﺍ ﻣﺘﺼﻞ ﻧﻤﻮﺩ.
– ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ ﻫﻮﺍ و ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺴﯽ ﮐﻪ ﻓﻀﺎی ﺑﯿﻦ ﺗﻮﭘﯽﻫﺎی ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﺷﯿﺸﻪﺍی ﺩو ﺷﺎﺧﻪ وﺻﻞ ﮐﻨﺪ.
– ﮐﻤﭙﺮﺳﻮﺭ ﻫﻮﺍ و ﺷﻠﻨﮓ ﺑﺎﺩ، ﺑﺮﺍی ﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﻮﭘﯽﻫﺎی ﻣﺨﺼﻮﺹ و ﻓﻀﺎی ﺑﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺗﻮﭘﯽﻫﺎ.
ﺏ ) ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ :
ﺩﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺛﻘﻠﯽ ﭘﯽ.وی.ﺳﯽ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺳﻄﺢ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺷﺎﺧﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ (U) ﺷﮑﻞ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ 5 ﺩﻗﯿﻘﻪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ 25 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺍﻓﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ، ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﯿﺴﺖ و ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﺍﺻﻼﺡ ﺷﺪﻩ و ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺁﺏﺑﻨﺪی ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ.